Rwa kulszowa udowa – objawy i leczenie

Czym jest rwa kulszowa udowa - główne objawy i ich leczenie

Rwa udowa to schorzenie, które objawia się bardzo dużymi dolegliwościami bólowymi w odcinku lędźwiowym kręgosłupa oraz kończyny dolnej, które znacznie pogarszają komfort życia pacjentów. Niestety siedzący tryb życia i mała aktywność ruchowa sprawiają, że na rwę udową choruje coraz większa grupa osób. Jakie są typowe objawy tego schorzenia i jak należy je leczyć? O tym przeczytacie w artykule.

Objawy rwy udowej

Silny ból przedniej części uda, kolana oraz wewnętrznej strony łydki to najczęstsze z objawów rwy udowej. Dolegliwość ta powstaje zwykle na skutek zachodzących zmian degeneracyjnych lub zapalnych w kręgosłupie. Objawy wywołuje podrażnienie włókien korzeni nerwowych L2, L3 oraz L4, które wchodzą w skład nerwu udowego. Ten z kolei jest odpowiedzialny za czucie w przedniej części uda, przyśrodkowej części łydki oraz stopy. Rwa udowa najczęściej ma charakter jednostronny. Dokładne umiejscowienie dolegliwości zależy od tego, który korzeń lub nerw został podrażniony. 

Inne, charakterystyczne dla rwy udowej objawy, to:

• niedowłady kończyn,

• mrowienie i drętwienie,

• przykurcze mięśni,

• zaburzenia czucia,

• problemy z kontrolowaniem wypróżniania.

Skutkiem rwy udowej jest znaczne ograniczenie ruchomości, ból przy przyjmowaniu niektórych pozycji ciała, a nawet kłopoty w poruszaniu się. Trzeba pamiętać, że okres rekonwalescencji w rwie udowej jest długi. Wynosi średnio od 3 do 12 tygodni, a w skrajnych przypadkach może także przejść w stan przewlekły.

Jakie są najczęstsze przyczyny rwy udowej?

Jak doskonale wiemy, nic nie dzieje się bez przyczyny. Także i w przypadku rwy udowej istnieje zespół czynników, które wpływają bezpośrednio i pośrednio na powstanie tego schorzenia. Wśród nich należy wymienić:

• zbyt małą aktywność fizyczną,

• nieodpowiednie wykonywanie ćwiczeń lub złe dopasowanie planu treningowego do naszych możliwości,

• uszkodzenie krążka międzykręgowego charakterystyczne w dyskopatii,

• nadwaga lub otyłość,

• wrodzone wady postawy

• cukrzyca oraz nowotwory

• reumatoidalne zapalenie stawów,

• choroby zwyrodnieniowe stawów i kręgosłupa,

• niewydolność więzadła krzyżowo-biodrowego

• uszkodzenie nerwu udowego (występować może przy cukrzycy, złamaniu miednicy czy krwawieniu zaotrzewnowym),

• choroby zakaźne.

Proces diagnostyczny w rwie udowej

W przypadku wystąpienia wyżej opisanych objawów trzeba udać się na wizytę do lekarza rehabilitacji, neurologa, ortopedy lub neurochirurga. Należy przy tym pamiętać, że czas odgrywa tu ważną rolę. Im szybciej rwa udowa zostanie zdiagnozowana, tym szybciej wprowadzone zostanie leczenie łagodzące objawy.

W diagnozowaniu rwy udowej stosuje się dwa testy diagnostyczne:

• Objaw Lasègue’a – osoba badana leży na plecach, a badający podnosi wyprostowaną nogę pacjenta do góry. Jeśli wystąpi ból promieniujący za kolano, to jest to znak, że symptomy wywołuje rwa kulszowa, natomiast brak objawów bólowych jest charakterystyczny w rwie udowej.

• Objaw Mackiewicza – test ten wykonywany jest w pozycji leżącej na boku i polega na zgięciu kolana pacjenta oraz wyprostowaniu kończyny w stawie biodrowym (odciąganie kolana od klatki piersiowej). W przypadku rwy kulszowej ruch ten nie powinien wywołać objawów bólowych, natomiast w rwie udowej ból będzie odczuwalny.

Po wstępnych badaniach, jeśli lekarz uzna, że istnieje faktycznie podejrzenie rwy udowej, pacjent powinien zostać skierowany na diagnostykę obrazową. Pomocny w postawieniu diagnozy będzie  rezonans magnetyczny (MRI). Innym badaniem, również wskazanym w diagnozowaniu rwy udowej jest EMG, czyli elektromiografia, która określa przewodnictwo w nerwach.

W jaki sposób leczy się rwę udową?

Wybór metody leczenia rwy udowej zależy zawsze od stanu pacjenta oraz stopnia zaawansowania choroby. W stanach, gdy objawy choroby nie są jeszcze mocno nasilone, pomocne będą z pewnością leki o charakterze przeciwbólowym i przeciwzapalnym oraz rehabilitacja. W stanach poważniejszych często stosuje się zastrzyki nadtwardówkowe, które umożliwiają precyzyjne podanie leku w miejsce objęte stanem chorobowym. Ostatecznością są natomiast zabiegi operacyjne, do których bezwzględnym wskazaniem jest zaburzenie podstawowych funkcji fizjologicznych. Zabieg operacyjny zaleca się również w przypadku gdy tzw. leczenie zachowawcze nie przynosi wymiernych efektów w ciągu 3 kolejnych miesięcy. 

Rehabilitacja rwy udowej

W procesie leczenia rwy udowej bardzo dobre efekty przynosi rehabilitacja. Pomocne są tu zarówno ćwiczenia oraz zabiegi manualne. Do najczęściej stosowanych metod należą:

• kinezyterapia,

• masaże,

• ćwiczenia,

• TENS,

• kinesiotaping.

Pamiętajmy, że rwa udowa to schorzenie, które często powraca. Z tego względu bardzo ważna jest profilaktyka oraz wprowadzenie zmian w stylu życia. Pomocne będą tu zajęcia na basenie, czuwanie nad prawidłową masą ciała, regularna aktywność fizyczna, zachowywanie prawidłowej postawy ciała oraz zwrócenie uwagi na jakość materaca i poduszki, na jakich śpimy.