Główne objawy i przyczyny dyskopatii

Objawy dyskopatii i jej główne przyczyny

Nowoczesny styl życia nie ma pozytywnego wpływu na stan naszego kręgosłupa. Brak ruchu, niewłaściwa postawa, długie godziny spędzone przed komputerem i w aucie, stres i nadmierne napięcie mięśni obciążają kręgosłup i zużywają go. Wraz z wiekiem może pojawić się problem w postaci różnego rodzaju zwyrodnień kręgosłupa, w tym i dyskopatii. Jakie są objawy tego schorzenia i przyczyny jego powstawania? 

Główne przyczyny dyskopatii i mechanizm powstawania schorzenia

W języku potocznym często używane jest pojęcie „wypadnięcia dysku”. Nie jest ono poprawne ani z medycznego, ani z technicznego punktu widzenia, jednak prostymi słowami opisuje mniej więcej proces, który zachodzi w przypadku dyskopatii. Przyjmijmy zatem, że potoczny „dysk” to po prostu krążek międzykręgowy - płaska płytka zbudowana z jądra miażdżystego otoczonego pierścieniem włóknistym. Jeśli wszystko przebiega prawidłowo, krążki wraz z dwoma sąsiadującymi kręgami tworzą segment ruchowy, w którym jądro odpowiada za elastyczność i udźwig, pierścień włóknisty natomiast ochrania je i zapobiega jego przemieszczeniu. Tarcza międzykręgowa zapewnia więc kręgosłupowi zarówno ruchomość, elastyczności, jak i amortyzację. To dzięki tym 23 małym krążkom, stanowiącym 25% całego kręgosłupa, możemy schylać się, obracać, skakać i prostować.  

W wyniku niezdrowego stylu życia kręgosłup ulega degeneracji - zmiany patologiczne wpływają na mięśnie włókniste i jądro miażdżyste na krążkach międzykręgowych. Kiedy zaniedbujemy aktywność fizyczną i nie prowadzimy odpowiedniego stylu życia, pierścień włóknisty traci elastyczność i odwadnia się, a nawet pęka. Następnie jądro miażdżyste wypada ze swojej prawidłowej pozycji i wywiera nacisk na nerwy. Wówczas zaczynamy odczuwać dolegliwości bólowe. Dyskopatia obejmuje najczęściej szyjny i lędźwiowy odcinek kręgosłupa. 

Przyczyn powstawania dyskopatii można upatrywać także w:

• podłożu genetycznym,

• urazach i długotrwałym napięciu, które przyspieszają początkowe fazy choroby,

• podnoszeniu ciężarów niewłaściwą techniką (nieproporcjonalnie ciężkie ciężary, proste nogi, zginanie z rotacją kręgosłupa),

• wymuszonej pozycja roboczej (praca siedząca czy z dużymi wibracjami),

• starzeniu się (tak naprawdę już od 20 roku życia),

• specyficznej anatomii (wąski kanał kręgowy),

• zwiększonemu napięciu mięśni,

• otyłości, osteoporozie i problemach hormonalnych.

Jakie są objawy dyskopatii?

Dyskopatia nie bez kozery nazywa jest chorobą cywilizacyjną. Siedzący tryb życia to dla niej idealne pole do rozwoju. I choć trudno się nie zgodzić z myślą, że profilaktyka w stopniu znaczącym pomoże uchronić się przed dyskopatią, to jednak z bólem kręgosłupa ma do czynienia coraz młodsza grupa pacjentów. Jak rozpoznać pierwsze symptomy dyskopatii?

W przypadku dyskopatii szyjnej pacjenci uskarżają się przede wszystkim na:

• bóle głowy, 

• sztywność szyi i kończyn,

• nudności.

Trzeba pamiętać, że uszkodzone dyski często uciskają naczynia krwionośne i mogą powodować niedokrwienie mózgu. Wówczas pojawia się ból w tylnej części głowy związany z wysokim ciśnieniem krwi. Dyskopatia szyjna często niestety daje szereg współtowarzyszących objawów, które mogą być mylone z neurologicznymi czy kardiologicznymi. Wśród nich często występują bóle po jednej stronie głowy utożsamiane z migrenami, ból twarzy i drętwienie skóry czy uczucie zadławienia, które występuje także przy atakach serca. 

Z kolei w przypadku dyskopatii lędźwiowej typowymi objawami są:

• ostry ból w odcinku lędźwiowym i krzyżowym, promieniujący do jednej z kończyn dolnych,

• zaburzenia wrażliwości na dotyk: głównie mrowienie, drętwienie, a także osłabienie napięcia,

• problemy z wypróżnianiem,

• niedowłady lub porażenie nerwowe kończyn, po dłuższym okresie możliwy także zanik mięśni,

• nasilone napięcie mięśni kręgosłupa często po stronie, gdzie korzenie nerwów są nadmiernie uciśnięte.

Osoby powyżej 50 roku życia cierpią dodatkowo na duży zakres zmian zwyrodnieniowych (wtórne zwężenie kanału kręgowego), wraz ze zmianami w obrębie osłony kręgosłupa. 

Choć objawy nie są przyjemne, a przebieg choroby brzmi naprawdę poważnie, należy pamiętać, że aż w 90% przypadków przypadłość ta nie wymaga interwencji chirurgicznych. Leczenie dyskopatii opiera się przede wszystkim na farmakoterapii oraz fizjoterapii. Z tych względów bardzo ważne znaczenie ma profilaktyka i diagnostyka. Jeśli zauważymy któryś z wymienionych objawów, to warto udać się po poradę do specjalisty.